W kwietniu 1982 roku zwrócono Zgromadzeniu budynek byłego internatu szkoły – dom św. Anieli. W akcji upaństwowienia urszulańskiej szkoły w lipcu 1962 roku zabrano samą szkołę i dwa budynki internatu. Po staraniach Zgromadzenie otrzymało dom św. Anieli, który jednak był w takim stanie, że nadawał się tylko do rozbiórki. Rozpoczęto zaraz budowę nowego domu, który miał pełnić już inne zadanie niż poprzedni – przeznaczono go dla pielgrzymów, gdyż w związku z beatyfikacją matki Urszuli w 1983 roku i coraz większym zainteresowaniem miejscem Jej działalności coraz bardziej wzmagał się także ruch pielgrzymkowy. Ponieważ budowa nowego domu związała się z dużymi kosztami, Zgromadzenie zwróciło się o pomoc do austriackiej organizacji kościelnej, której przewodniczył wówczas pan Mieczysław Ledóchowski. Dzięki tej pomocy można było znacznie powiększyć dom św. Anieli. Projektantem i nadzorującym budowy był inż. Jeremi Czarnecki z Wrocławia, syn prof. Władysława Czarneckiego.
Patronką nowo wybudowanego domu pielgrzyma pozostała św. Aniela. Tak jak poprzednio czuwała nad mieszkankami internatu jako wychowawczyni, tak teraz duchową opieką otacza pielgrzymów. Jest to „dziedzina” jak najbardziej odpowiadająca św. Anieli, która przecież sama wiele razy i przez wiele lat swojego życia pielgrzymowała, i też dlatego w ikonografii jej przymiotem jest kij pielgrzyma…
O domu pielgrzyma i możliwościach korzystania z niego…
