Obecny krzyż nad ołtarzem w kaplicy Sanktuarium znajduje się w tym miejscu od 15 lat. Pod datą 19 stycznia 2002 kronika wspomina o zmianie. Krzyż namalowany przez prof. J. Nowosielskiego, który znajdował się nad ołtarzem od początku istnienia nowej kaplicy (1980), zwrócono ojcom redemptorystom. Nowy krzyż wykonała artystka malarka Elżbieta Grocholska-Zanussi; został zawieszony 6 lutego 2002 roku.
Podobnie jak krzyż prof. Nowosielskiego jest on swego rodzaju ikoną. Na zakończeniach wszystkich ramion znajdują się postacie lub symbole: po lewej – z perspektywy widza – Matka Boża, po prawej – św. Jan, u góry symbol Boga Ojca, to jest ręka czy dwa palce („Oto mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”), na dole czaszka z dwiema kroplami krwi symbolizującymi ofiarę Jezusa i Jego zwycięstwo nad śmiercią.
Na środku po prawej i lewej stronie ciała Jezusa – sceny z Ewangelii:
Po lewej stronie – Ostatnia wieczerza; Modlitwa w Ogrójcu, po prawej stronie – Jezus myje nogi apostołom; Przemienienie na Górze Tabor; Św. Maria Magdalena spotyka Jezusa Zmartwychwstałego. Pod przebitym bokiem Jezusa widać grupę modlących się urszulanek.
Z Testamentu św. Urszuli (Prośba VII – Miłość Ukrzyżowanego):
Pamiętajcie o tym, że na świętym pniu Krzyża świętego wyrosły wszelkie najdroższe sercu ludzkiemu nabożeństwa. Jezus Ukrzyżowany męką i śmiercią swą wysłużył nam tę największą ze wszystkich łask – łaskę Przenajświętszego Sakramentu. Wszak Msza święta to odnowienie niekrwawe krwawej ofiary na krzyżu. Na krzyżu dał sobie przebić Serce, by Ono stało się dla nas ucieczką i ochroną, i rajem duszy, by Ono zawsze dla nas było otwartym źródłem łask i miłości. Z wysokości krzyża dał nam Jezus Maryję za Matkę, dał nas Maryi za dzieci. Z wysokości krzyża spłynęły na świętych łaski, które ich czyniły świętymi, które nam w nich dały możnych orędowników i cudnych przedstawicieli cnoty i świętości.
