Przez to malutkie, skromne pomieszczenie co roku przechodzi kilka tysięcy pielgrzymów odwiedzających Sanktuarium św. Urszuli – pokój, w którym mieszkała i pracowała św. Urszula od 1928 do 1939 roku.
Właśnie 4 września 1928 roku św. Urszula przeniosła się do tego pokoju z innego na pierwszym piętrze domu. W tym miejscu dawniej znajdowała się pierwsza, mała kaplica domu macierzystego. Gdy zakończono budowę nowej kaplicy i powstał „łącznik” między nią a domem klauzurowym, urządzono tu pokój i obok niego rozmównicę.
Po drugiej wojnie światowej, mimo zniszczeń, pokój Matuchny został znów po dawnemu urządzony.
W dniu beatyfikacji matki Urszuli, 20 czerwca 1983 roku, wieczorem odbywało się poświęcenie figury Błogosławionej na dziedzińcu klasztornym, a w pokoju obok celi matki Urszuli otwarto skromną wystawę z pamiątkami. W 1997 roku nadano temu pokojowi, tzw. pokojowi pamiątek, nowy wystrój.
Zob. też artykuł Znaki pamięci
