O najłaskawszy Jezu, Miłośniku dusz,
błagamy Cię przez konanie Serca Twego Przenajświętszego
i przez boleści Matki Twej Niepokalanej,
obmyj we krwi Twojej grzeszników całego świata,
którzy w tej chwili konają i tych, co dziś jeszcze umrzeć mają.
Serce Jezusa Konającego, zlituj się nad konającymi.
Modlitwa za konających ściśle się wiąże z charyzmatem Zgromadzenia Urszulanek Serca Jezusa Konającego, w którego centrum znajduje się tajemnica konania Chrystusa. Modlitwa „O najłaskawszy Jezu…” pochodzi z XIX wieku. Rozpowszechnili ją czciciele Serca Jezusowego. Propagowana była m. in. przez św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara. W Polsce rozpowszechniała się na początku XX wieku m. in. dzięki książce o. Artura Vermeerscha SJ pt. „Nabożeństwo do Najśw. Serca Jezusa w praktyce i w teorji”. Modlitwę za konających zalecała matka Urszula siostrom już w okresie skandynawskim. Do stałej praktyki modlitewnej szarych urszulanek powyższa modlitwa weszła w połowie lat trzydziestych. Tradycję odmawiania jej o godz. 15.00, w godzinie konania Jezusa, wprowadzono w 1970 roku. W kaplicy Sanktuarium ta modlitwa kończy wystawienie Najświętszego Sakramentu, które codziennie oprócz niedziel trwa od godz. 12.00 do 15.00.